ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ:
Υπέρ: Τίποτα το ιδιαίτερο!!! Κάποιος μπορεί να πει για την σκηνοθεσία, για την ερμηνεία του πρωταγωνιστή (Toni Servillo), για τη μουσική επένδυση και δεν ξέρω τι άλλο... αλλά προσωπικά δεν εντυπωσιάστηκα (αν εξαιρέσουμε την πανέμορφη πρωταγωνίστρια Olivia Magnani).Κατά: Είναι μία από τις πιο βαρετές ταινίες που είδα τους τελευταίους μήνες! Να κόβεις φλέβες... Και καλά υποτίθεται πως είναι ψαγμένο; Ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου είναι!!! Αργό του θανατά!!! Το αστείο είναι πως το είδα σε fast forward (δεν έχασα σκηνή) αλλά και πάλι βαρέθηκα... Τουλάχιστον είχαν πλάκα οι φωνές τους... :p Α να πω πως το είδα εξαιτίας του @Αργύρη και του @Hulot που το θεωρούν ως την καλύτερη ταινία του 2004... Μου είπαν μάλιστα πως είναι καλύτερο από το αριστούργημα Million Dollar Baby!!! Ας γελάσω... ΧΑ ΧΑ ΧΑ. #peste_na_me_fate_mode_on :p
Προσωπική Αξιολόγηση:2.5/10
11. Rubber
Υπέρ: Το επιτηδευμένα γελοίο σενάριο είναι αρκετά πρωτότυπο κι έχει "πλάκα" σαν ιδέα (δεν υποτίθεται πως πρέπει να το πάρεις στα σοβαρά άλλωστε). Επίσης το φινάλε ήταν γαμάτο!Κατά: Όπως είπα έχει πλάκα σαν ιδέα, αλλά στην πράξη δεν είναι αστείο... Προσωπικά με κούρασε πολύ γρήγορα και από κάποιο σημείο κι έπειτα είδα μόνο τις σκηνές με το λάστιχο (αλήθεια κάτι ξεκάρφωτοι που έδειχνε στην έρημο να παρακολουθούν με κιάλια τι ρόλο έπαιζαν;)... Εντάξει 1, 2, 3 σκηνές... αλλά το να βλέπεις συνέχεια το ίδιο σκηνικό χάνει την όποια αξία του και καταντά κακόγουστο αστείο... Κατά τη γνώμη μου κάτι τέτοια γελοία σενάρια δεν πρέπει να γίνονται μεγάλου μήκους ταινίες. 10-15 λεπτά είναι υπεραρκετά... Τελικά η αφίσα είναι ότι καλύτερο μας έδωσε η συγκεκριμένη ταινία...
Προσωπική Αξιολόγηση: 2.5/10
ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ:
10. Hereafter
Υπέρ: Η σκηνοθεσία του Clint Eastwood φυσικά! Εντάξει, σίγουρα δεν είναι η καλύτερη δουλειά που μας έχει χαρίσει ως σκηνοθέτης, αλλά ειδικά η σκηνή του τσουνάμι ήταν συγκλονιστικά ρεαλιστική και παίζει να είναι από τις πιο περίπλοκες σκηνές στη φιλμογραφία του. Επίσης και οι ερμηνείες ήταν αρκετά καλές (Matt Damon και Cécile De France) και η ιστορία του πιτσιρικά ήταν με διαφορά η πιο ενδιαφέρουσα (με ψιλοσυγκίνησε σε 1-2 φάσεις)!Κατά: Έχει υπερβολικά μεγάλη διάρκεια (129 λεπτά!) και το σενάριο δεν βοηθούσε καθόλου... Ενώ ξεκίνησε συγκλονιστικά (παρεμπιπτόντως λόγω εναρκτήριας σκηνής, η ταινία αποσύρθηκε από τις ιαπωνικές αίθουσες για λόγους ευνόητους) στη συνέχεια έχασε το ρυθμό του... Ειδικά οι ιστορίες του Damon και της De France δεν είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Προφανώς ο πολυαγαπημένος μου σκηνοθέτης άρχισε να έχει μεταφυσικές ανησυχίες λόγω ηλικίας, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ τέτοιες βλακείες (τουλάχιστον όχι από ταινία που πλασάρεται και ως ρεαλιστικό κοινωνικό δράμα)... Με λίγα λόγια (για μένα) είναι η χειρότερη ταινία που σκηνοθέτησε ο Eastwood τις 2 τελευταίες δεκαετίες (λογικά από το The Rookie το οποίο δεν έχω δει και δεν το έχω σκοπό)! Εντάξει, δεν είναι κακή ταινία, αλλά από τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη έχω πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις...
Προσωπική Αξιολόγηση: 6/10
9. Red
Υπέρ: Πρόκειται για ανάλαφρη χαζοαμερικάνικη περιπέτεια με πρωταγωνιστές τους: Bruce Willis, John Malkovich (έκλεβε την παράσταση σε όλες τις σκηνές - βέβαια είχε τον πιο αβανταδόρικο ρόλο), Morgan Freeman, Helen Mirren, Brian Cox, Mary-Louise Parker και Karl Urban!Κατά: Βασικά αυτό δεν είναι ελάττωμα της ταινίας, αλλά ξεκίνησα να τη βλέπω στις 31 Μαρτίου και τελείωσε στις 5 Απριλίου!!! Το έβαζα αργά το βράδυ και με έπαιρνε ο ύπνος... Είναι ένας από τους βασικούς λόγους που καθυστέρησα το CineMonth... :p Ας πω και κάτι πιο σοβαρό... SPOILER (της πλάκας): Ο κακός της ταινίας ήταν ο αντιπρόεδρος της Αμερικής και για το ρόλο επέλεξαν τον Julian - Christian Troy - McMahon (βλ. Nip/Tuck)...!!! Με ποια λογική;!;!; Από τη μία έχεις τόσους εξαιρετικούς ηθοποιούς-stars και μου βάζεις απέναντί τους τον McMahon;!;!; Δεν έχει λογική! Όχι πως είναι κακός ηθοποιός (μάλιστα σε κάποια επεισόδια της σειράς με εξέπληξε), αλλά ήταν λίγος (βέβαια από την άλλη ήταν και πολύ μικρός ο ρόλος του)...
Προσωπική Αξιολόγηση: 6/10
8. TRON: Legacy
Υπέρ: Τα εξαιρετικά εφέ, το τέλειο soundtrack των Daft Punk, ο γαμάτος Jeff Bridges (ως συνήθως), η πανέμορφη Olivia Wilde... ε αυτά!Κατά: Για να είμαι ειλικρινής ψιλοαπογοητεύτηκα από το σενάριο... Περίμενα πως δεν θα είναι το καλύτερο, αλλά όχι κι έτσι... Ειδικά οι διάλογοι ήταν της πλάκας, για γέλια και για κλάματα! Επίσης και η σκηνογραφία δεν μου άρεσε! Δεν με έπεισε πως πρόκειται για ένα virtual reality σκηνικό που διαδραματίζεται στο εσωτερικό ενός υπολογιστή... θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σκηνικό από μελλοντολογική ταινία... Σε πλήρη αντίθεση, το πρωτότυπο TRON με έπεισε απόλυτα έστω και με τα "atari" γραφικά του! Βέβαια στο Legacy ο κόσμος του TRON υποτίθεται πως εξελίχθηκε κι έτσι δικαιολογείται που ήταν τόσο αληθοφανές, αλλά δεν έμεινα ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα. Ίσως αν το είχα δει σε 3D να εντυπωσιαζόμουν και να το έκρινα διαφορετικά... Α και κάτι τελευταίο: δεν με έπεισε ο ψηφιακός Bridges... οι εκφράσεις του προσώπου του ήταν τελείως άψυχες (κυρίως τα μάτια του)... Δεν εννοώ βέβαια πως έφταιγε ο ηθοποιός, τα εφέ δεν ήταν ΤΟΣΟ τέλεια...
Προσωπική Αξιολόγηση: 6/10
ΚΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ:
7. True Grit
Υπέρ: Όλοι οι πρωταγωνιστές (Bridges, Damon, Brolin) έδωσαν αρκετά καλές ερμηνείες, αλλά την παράσταση την έκλεψε η εξαιρετική Hailee Steinfeld! Ε αυτό! Δεν είναι αρκετό; :pΚατά: Σε γενικές γραμμές δεν εντυπωσιάστηκα. Ένα απλά καλό γουεστερνάκι είναι και τίποτα παραπάνω. Έχουμε δει ΠΟΛΥ καλύτερες ταινίες του συγκεκριμένου είδους. Τώρα γιατί κάποιοι εντυπωσιάστηκαν δεν ξέρω! Ο Bridges μου φάνηκε κάπως μονότονος (μάλλον κέρδισε τις εντυπώσεις το μονόφθαλμο στυλάκι) και το σενάριο ήταν τόσο απλοϊκό και τετριμμένο που μου θύμισε ξεπερασμένη τηλεταινία. Τουλάχιστον είναι πολύ καλύτερη ταινία από την προηγούμενη δουλειά των υπερεκτιμημένων Coen (βλ. A Serious Man).
Προσωπική Αξιολόγηση: 7/10
Υπέρ: Σαν ιστορία είχε αρκετό ενδιαφέρον, ο αντιπαθητικός Russell Crowe ήταν καλός, μερικές καλοσκηνοθετημένες σκηνές αγωνίας + μία συγκινητική σκηνή αποχαιρετισμού. Α και η Elizabeth Banks ήταν εξαιρετική!Κατά: Με τέτοια υπόθεση θα μπορούσε να έχει περισσότερη αγωνία και ένταση (και θα έπρεπε να έχει), αλλά δυστυχώς δεν είχε όσο θα ήθελα! Στην κλίμακα αγωνίας του 24, μετά βίας πιάνει ένα 10/24 (ίσως 12/24 σε κάποιες σκηνές)... :p Δεν πέθανα από την αγωνία με λίγα λόγια. Απλά πιστεύω πως το κούρασε με όλες τις λεπτομέρειες του σχεδίου απόδρασης και δεν είχε τόσο ενδιαφέρον στην αρχή... Ήθελα να είναι περισσότερο The Fugitive η όλη φάση (τουλάχιστον από τη μέση και μετά)...
Προσωπική Αξιολόγηση: 7.5/10
Υπέρ: Εξαιρετική σκηνοθεσία, αξιόλογες ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς, καταπληκτική σκηνογραφία και 2-3 ερωτικές σκηνές που σπάνια βλέπουμε πλέον στον κινηματογράφο! Αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε σε ταινία ερωτική σκηνή χωρίς ίχνος (γλυκανάλατου) ρομαντισμού; :pΚατά: Εντάξει, έχει ερωτικές σκηνές αλλά μη φανταστείτε τίποτα το ιδιαίτερο... Θα μπορούσε να είναι πιο τολμηρό το θέαμα... Πάντως δεν ήταν αυτό που με ενόχλησε. Το σενάριο θύμιζε μια πιο προκλητική εκδοχή σαπουνόπερας τύπου Λάμψης!!! Η καημένη η φτωχή - πλην τίμια - κοπέλα που πάει να δουλέψει ως υπηρέτρια στο σπίτι του πλούσιου με την έγκυο σύζυγο και που τελικά καταλήγει να γίνεται το κρυφό ερωτικό αντικείμενο του πόθου του αφεντικού της... Ε δεν θυμίζει Φώσκολο αυτό τώρα;!;!; :p Και γενικά ότι ακολουθεί είναι τελείως βγαλμένο από σαπουνόπερα... Έχω την απορία όμως αν διαφοροποιήθηκε καθόλου η ιστορία από την πρωτότυπη ταινία (πάντως η περίληψη στο imdb έχει σημαντικές διαφορές από αυτό που είδα στο remake)... Επίσης με προβλημάτισε το αρκετά απρόβλεπτο και πρωτότυπο φινάλε... Δεν περίμενα να δω κάτι τέτοιο και δεν είμαι σίγουρος αν μου άρεσε! Θα πω απλά πως περίμενα να δω αίμα και δεν το είδα...
Προσωπική Αξιολόγηση: 7.5/10
ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ:
4. Rabbit Hole
Υπέρ: Ένα θέμα που μπορεί πολύ (ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ για την ακρίβεια) εύκολα να μετατραπεί σε μελόδραμα, αλλά ευτυχώς δεν είχαν κάτι τέτοιο στο μυαλό τους ούτε ο σκηνοθέτης της ταινίας, John Cameron Mitchell, ούτε και οι σεναριογράφοι... Πολύ σπάνια βλέπουμε σε τέτοιου είδους ταινία χιουμοριστικές καταστάσεις (ή έστω τραγελαφικές).. Φυσικά είχε και καταπληκτικούς διαλόγους! Άλλοτε συγκινητικοί, άλλοτε έβγαζαν θυμό και άλλοτε ήταν σαρκαστικοί και καυστικοί. Πάντα αληθινοί και ανθρώπινοι! Εννοείται πως και οι πρωταγωνιστές ήταν εξαιρετικοί! Η Nicole Kidman είχε να δώσει τέτοια ερμηνεία από την εποχή του Dogville (ή έστω από το Birth), ο Aaron Eckhart ήταν καλύτερος από ποτέ και ο νεαρός Miles Teller ήταν η έκπληξη της ταινίας! Όλες οι σκηνές του με την Kidman ήταν τέλειες. Έβγαζαν πόνο, τύψεις, κατανόηση... ανθρωπιά με λίγα λόγια!Κατά: Το βασικότερο "ελάττωμα" της ταινίας κατά τη γνώμη μου είναι ότι πάρα τα όποια προτερήματά του... στην τελική πρόκειται για ένα ήπιων τόνων δράμα (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) που δεν έχει δραματική κορύφωση...
Προσωπική Αξιολόγηση: 8/10
Υπέρ: Πολύ καλή σκηνοθεσία (μπορεί να μην κερδίζει τις εντυπώσεις αλλά υποστηρίζει την ιστορία), εξαιρετικές ερμηνείες από τους Mikael Persbrandt, Trine Dyrholm και τον καταπληκτικό πιτσιρικά William Jøhnk Nielsen! (και οι 3 στα επόμενα βλογκόσκαρ:p) Γενικά όλοι ήταν τέλειοι στους ρόλους τους. Και το σημαντικότερο είναι ότι πρόκειται για μια ταινία που προβληματίζει και θέτει δύσκολα ερωτήματα. Πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε την αδικία και τη βία; Καθόμαστε άπραγοι και δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την κατάσταση ως έχει για να μη πέσουμε στο ίδιο επίπεδο (ή και από φόβο) ή προσπαθούμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη (παίρνοντας εκδίκηση) κι ας είναι καταστροφικά τα αποτελέσματα; Μερικά σχετικά γνωμικά είχα παραθέσει εδώ (προς το τέλος της ανάρτησης)...Κατά: Δεν είναι ΤΟΣΟ δυνατό δράμα (βέβαια δεν είναι ούτε μελόδραμα) και *** SPOILER *** έχει happy end! *** SPOILER ***. Α και το χειρότερο είναι πως μας έκλεψε το Oscar μας...!!! :p
Προσωπική Αξιολόγηση: 8.5/10
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ:
2. Incendies
Υπέρ: Πρόκειται για μία από τις συγκλονιστικότερες ιστορίες που έχω δει πρόσφατα σε ταινία και είναι τόσο απίθανη (κυριολεκτικά) που δεν πιστεύεις πως μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα... Μοιάζει με αρχαιοελληνική τραγωδία!!! Μερικά οικογενειακά μυστικά που συνδέονται με τον παραλογισμό ενός άδικου (θρησκευτικού) πολέμου σε πιάνουν τελείως απροετοίμαστο! Επίσης η σκηνή με το λεωφορείο είναι σκηνή ανθολογίας.Κατά: Σε ορισμένα σημεία πλατείαζε ενώ θα μπορούσε να έχει πιο σφιχτοδεμένο σενάριο... η πρώτη συγκλονιστική σκηνή ήταν αυτή που προανέφερα με το λεωφορείο (είχαν προηγηθεί 45 λεπτά)... και σαν αφήγηση μου θύμισε αμυδρά την αντίστοιχη του Υπεραριστουργήματος του Coppola, The Godfather Part II (a.k.a. The Most Perfect Movie Ever Made) και αναγκαστικά χάνει στη (άδικη) σύγκριση... Επίσης σε αρκετές σκηνές είχε κάπως απότομο/κοφτό μοντάζ κι ένιωθα τζετ λανγκ απ΄το time travel... :p Τέλος (θα το καφρίσω λίγο): Ούτε στο Πάμε Πακέτο δεν έχουμε δει ΤΟΣΟ συγκλονιστικές ιστορίες (και να μη μιλήσω καλύτερα για τις Οικογενειακές Ιστορίες:p)...
Προσωπική Αξιολόγηση: 9/10
Υπέρ: Απίθανη σκηνοθεσία, τρελές ερμηνείες από τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές κι ένας χαρακτήρας - ο Kyung-Chul του ανατριχιαστικού Min-sik Choi - που μπαίνει με χαρακτηριστική ευκολία στο πάνθεον των "καλύτερων" κατά συρροήν δολοφόνων του κινηματογράφου!!! Άφθονες σκηνές ανθολογίας: η πρώτη δολοφονία με το καλημέρα στα αριστουργηματικά πρώτα λεπτά της ταινίας, όλες οι αναμετρήσεις των δύο θανάσιμων εχθρών... η σκηνάρα στο ταξί (τελικά τα ΜΜΜ δίνουν γαμάτες σκηνές:p)... μου έπεσε το σαγόνι στο πάτωμα... Μιλάμε για ένα μοναδικό παιχνίδι καταδίωξης και εκδίκησης με καταστροφικές συνέπειες όπου τα όρια μεταξύ "καλού και κακού" / "κυνηγού και κυνηγημένου" είναι τελείως δυσδιάκριτα και μπερδεύονται περισσότερο από ποτέ! Είμαι σίγουρος πως κάποιους τους χάλασε το γεγονός πως ο πρωταγωνιστής έκανε τραγικά λάθη (ειδικά προς το τέλος)... αλλά το μήνυμα ήταν ότι η εκδίκηση είναι τυφλή και δεν έχει λογική... Ο άνθρωπος είναι ένα τέρας, όλοι είμαστε εν δυνάμει τέρατα. Με λίγα λόγια ΕΙΝΑΙ ΤΑΙΝΙΑΡΑ. ΤΕΛΟΣ. :)Προσωπική Αξιολόγηση: 9.5/10
ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ:
1. Ούτε θέλω, ούτε και προσπαθώ να το παίξω κριτικός (και να ήθελα δεν θα μπορούσα), απλά την υποκειμενική μου άποψη εκφράζω...
2. Οι ταινίες που ξεχωρίζω είναι αυτές που βαθμολογώ από 8/10 και πάνω... Τα 7άρια για μένα είναι απλά καλές ταινίες που δύσκολα θα έβλεπα και 2η φορά... Τα 6άρια κατά τη γνώμη μου είναι ταινίες για μία και μοναδική θέαση (σχεδόν μέτριες - σχεδόν καλούτσικες)... Τα 5άρια μετριότατες ταινίες που και να μην τις είχα δει δεν θα έχανα τίποτα... Τα 4άρια είναι κακές ταινίες και όσο κατεβαίνουμε χειροτερεύει η κατάσταση (πολύ κακές / πάρα πολύ κακές / πατάτες)... :p
3. Τις ταινίες τις κρίνω πάντα με βάση το είδος τους και σε συνάρτηση με τις απαιτήσεις που είχα... Είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου δηλαδή...
4. Ποτέ δεν συγκρίνω άσχετες ταινίες μεταξύ τους. Δεν έχει κανένα νόημα κάτι τέτοιο... Με λίγα λόγια μπορεί π.χ. σε κάποιο κοινωνικό δράμα να έχω μικρότερο βαθμό από κάποιο θρίλερ (τυχαία είναι τα είδη που αναφέρω) αλλά να μου αρέσει περισσότερο το συγκεκριμένο δράμα... Όπως είπα δεν συγκρίνω τις ταινίες μεταξύ τους, αλλά τις κρίνω με βάση το είδος τους και πάντα τελείως υποκειμενικά. Αυτά! :)
2. Οι ταινίες που ξεχωρίζω είναι αυτές που βαθμολογώ από 8/10 και πάνω... Τα 7άρια για μένα είναι απλά καλές ταινίες που δύσκολα θα έβλεπα και 2η φορά... Τα 6άρια κατά τη γνώμη μου είναι ταινίες για μία και μοναδική θέαση (σχεδόν μέτριες - σχεδόν καλούτσικες)... Τα 5άρια μετριότατες ταινίες που και να μην τις είχα δει δεν θα έχανα τίποτα... Τα 4άρια είναι κακές ταινίες και όσο κατεβαίνουμε χειροτερεύει η κατάσταση (πολύ κακές / πάρα πολύ κακές / πατάτες)... :p
3. Τις ταινίες τις κρίνω πάντα με βάση το είδος τους και σε συνάρτηση με τις απαιτήσεις που είχα... Είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου δηλαδή...
4. Ποτέ δεν συγκρίνω άσχετες ταινίες μεταξύ τους. Δεν έχει κανένα νόημα κάτι τέτοιο... Με λίγα λόγια μπορεί π.χ. σε κάποιο κοινωνικό δράμα να έχω μικρότερο βαθμό από κάποιο θρίλερ (τυχαία είναι τα είδη που αναφέρω) αλλά να μου αρέσει περισσότερο το συγκεκριμένο δράμα... Όπως είπα δεν συγκρίνω τις ταινίες μεταξύ τους, αλλά τις κρίνω με βάση το είδος τους και πάντα τελείως υποκειμενικά. Αυτά! :)
