Ξεκίνησα να βλέπω Doctor Who από την 5η σεζόν (αργότερα είδα και καμιά 15αριά απ΄τα καλύτερα επεισόδια των 4 πρώτων σεζόν), οπότε σε αντίθεση με την πλειοψηφία των θεατών της σειράς, για μένα ο Doctor Who θα είναι πάντα ο Matt Smith. Κι ας είναι ένας ρόλος που δεν γίνεται να ταυτιστεί για πάντα με έναν ηθοποιό. Για μένα Doctor Who = Matt Smith. ΤΕΛΟΣ. Οπότε όταν ανακοινώθηκε πως έμειναν μόλις άλλα 2 επεισόδιά του, δεν χάρηκα ιδιαίτερα (δεν χαλάστηκα κιόλας - τα περισσότερα επεισόδια της 7ης και 6ης σεζόν, δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα και κυρίως γι'αυτόν συνέχιζα να βλέπω τη σειρά)...
Το επετειακό The Day of the Doctor, δεν μου πολυάρεσε (πάλι σε αντίθεση με την πλειοψηφία των fans της σειράς - αλλά από την άλλη, ποτέ δεν ήμουν πραγματικός fan της σειράς)... Για τον Tennant έχω πει πως μου τη δίνει απίστευτα η αντιαισθητική φάτσα του και κανονικά θα πρέπει να πληρώνει πρόστιμο για κάθε γελοία γκριμάτσα που κάνει (παραδόξως στο επετειακό δεν με ενόχλησε όμως)... Γενικά το επεισόδιο δεν είχε ιδιαίτερη δράση... ήταν κυρίως για τους fans... Όσο για την υποτιθέμενη ανατροπή, από κάποιο σημείο κι έπειτα, έκανε *μπαμ* από έτη φωτός μακριά... Με λίγα λόγια, μετά το φινάλε της 7ης σεζόν, είχα μεγαλύτερες απαιτήσεις... Περίμενα να μείνω με το στόμα ανοιχτό και δεν έμεινα (εννοείται πως δεν συγκινήθηκα με την τελευταία σκηνή - πως γίνεται να συγκινηθείς με κάτι που δεν έχεις ζήσει;)... Κι έτσι ερχόμαστε στο χριστουγεννιάτικο επεισόδιο... το τελευταίο του Smith (που απ'ότι διάβασα, ήταν το 800ο επεισόδιο της σειράς!!!)...
Ούτε μ'αυτό ξετρελάθηκα ιδιαίτερα (ίσως να φταίει που δεν είμαι στο εορταστικό πνεύμα της εποχής - και είπαμε, δεν είμαι και πραγματικός fan), αλλά σίγουρα μου άρεσε περισσότερο... Έστω και με πρόχειρο τρόπο, είδαμε μαζεμένους, τους καλύτερους και διασημότερους κακούς της σειράς (Cybermen, The Silence, Weeping Angels, Daleks)... Και μου άρεσε που είδαμε πάλι τη "ρωγμή" που ήταν η βασική πλοκή της 5ης σεζόν και που στο τέλος τον βοήθησε να αναγεννηθεί ξανά (οι Time Lords του κρυμμένου Gallifrey για την ακρίβεια - μετά από παρότρυνση της Clara φυσικά)... Αλήθεια τώρα έχει περισσότερα regenerations; Πόσα; Απεριόριστα; Το κακό είναι ότι είδα το επεισόδιο ασάμπσιοτο και δεν κατάλαβα καλά κάποια πράγματα... Ας πούμε γιατί είπε στο τέλος πως πάει για 13ο regeneration; Το 12ο πότε το χάλασε; (update: το είδα ξανά το επεισόδιο και μου λύθηκε η απορία - ο 10ος είχε αναγεννηθεί 2 φορές και την πρώτη κράτησε το ίδιο σπαστικό πρόσωπο)
Πάντως μου άρεσε το όλο σκηνικό... ήταν αρκετά συγκινητικό... Ο Matt Smith ήταν ο νεαρότερος ηθοποιός που έχει υποδυθεί ποτέ το ρόλο, και στο συγκεκριμένο επεισόδιο τον είδαμε και ως τον γηραιότερο Who (απ'όσο μπορώ να γνωρίζω τουλάχιστον)...!!! Αλήθεια, γιατί γέρασε; (κάτι άλλο που δεν κατάλαβα) Ο Doctor Who δεν γερνάει ποτέ... έτσι δεν είναι; Απλά όταν είναι να πεθάνει, αναγεννάται, κι όποια μορφή παίρνει, αυτή έχει μέχρι την επόμενη αναγέννηση... όσα χρόνια κι αν περάσουν... Τώρα γιατί γερνούσε; Λόγω του ότι δεν είχε το Tardis και ζούσε στην πόλη των Χριστουγέννων (που ήταν ο πλανήτης Trenzalore) τόσα χρόνια; (update: τελικά, αφού είδα ξανά το επεισόδιο, κατέληξα στο συμπέρασμα πως γερνούσε γιατί ξέμεινε από regenerations - την 1η φορά που το είδα, νόμιζα πως είχε άλλο ένα) Πάντως το'χω βαρεθεί αυτό το φτηνό επαναλαμβανόμενο δραματουργικό τρικ του Moffat που κάθε λίγο και λιγάκι κάποιος χαρακτήρας μένει μερικές 10/100άδες χρόνια σε ένα μέρος και πρέπει μετά εγώ να νοιάζομαι κάθε φορά για το ίδιο copy-paste μελόδραμα ξανά και ξανά...
Όπως και να το κάνουμε όμως, ήταν κάπως επικό να τον βλέπουμε έτσι γερασμένο... απέπνεε την αύρα από την παλιά εποχή της σειράς και ταυτόχρονα έκανε τον νέο Doctor, να μοιάζει πιο νέος (αν δεν κάνω λάθος, είναι ο 2ος μεγαλύτερος σε ηλικία ηθοποιός που υποδύεται το ρόλο)... Πάντως ο Capaldi δεν μου άρεσε στο τέλος... ξενέρωτος και αδιάφορος μου φάνηκε (ειδικά σε σχέση με τον Smith) κι αναρωτιέμαι αν θα είναι αυτή η τελική του μορφή... Πολύ πιθανόν να έχει διαφορετικά ρούχα... αλλά τώρα δεν μου έκανε το κλικ για να δω πέρα απ΄το 8x01... Αλήθεια μιας και είπα για ρούχα... πόσο συγκινητικό ήταν όταν ο Doctor έβγαλε το σήμα κατατεθέν παπιγιόν του 12ου (ναι, 12ου);!;!; Παρεμπιπτόντως μου άρεσε που διευκρινίστηκε και η αρίθμηση... Κι ακόμα περισσότερο μου άρεσε και με συγκίνησε (καλά, δεν έκλαψα κιόλας - είπαμε δεν είμαι πραγματικός fan της σειράς) που είδαμε για τελευταία φορά - έστω και για ελάχιστα δευτερόλεπτα - την πιο ταιριαστή companion του συγκεκριμένου Doctor (a.k.a. "The Raggedy Man")... την πολυαγαπημένη Amy Pond (#LoveForever #KamiaClara:p)...!!!
Μια ολόκληρη εποχή της σειράς, έκανε το κύκλο της και μαζί με το τέλος μιας από τις πιο πετυχημένες ενσαρκώσεις του συγκεκριμένου ρόλου, ξεκινά μια νέα εποχή... Τώρα αν θα είναι εξίσου πετυχημένη, θα το δείξει το μέλλον... Προσωπικά δεν ξέρω ακόμα αν θα δώσω πάνω από μία ευκαιρία στο νέο Doctor (αν είναι όπως τον είδαμε εδώ, σίγουρα όχι)... Αυτά! Για την ώρα, αντίο στον έναν και μοναδικό Doctor... τον δικό μου Doctor Who! Κι όπως είπε λίγο πριν το τελευταίο του regeneration, θα θυμάται για πάντα ότι κάποτε είχε αυτή τη μορφή (με διαφορά ο πιο cool Doctor Who απ'όλους)... Το ίδιο κι εμείς...!!! *ΚΛΑΨ* *ΣΝΙΦ*
Το επετειακό The Day of the Doctor, δεν μου πολυάρεσε (πάλι σε αντίθεση με την πλειοψηφία των fans της σειράς - αλλά από την άλλη, ποτέ δεν ήμουν πραγματικός fan της σειράς)... Για τον Tennant έχω πει πως μου τη δίνει απίστευτα η αντιαισθητική φάτσα του και κανονικά θα πρέπει να πληρώνει πρόστιμο για κάθε γελοία γκριμάτσα που κάνει (παραδόξως στο επετειακό δεν με ενόχλησε όμως)... Γενικά το επεισόδιο δεν είχε ιδιαίτερη δράση... ήταν κυρίως για τους fans... Όσο για την υποτιθέμενη ανατροπή, από κάποιο σημείο κι έπειτα, έκανε *μπαμ* από έτη φωτός μακριά... Με λίγα λόγια, μετά το φινάλε της 7ης σεζόν, είχα μεγαλύτερες απαιτήσεις... Περίμενα να μείνω με το στόμα ανοιχτό και δεν έμεινα (εννοείται πως δεν συγκινήθηκα με την τελευταία σκηνή - πως γίνεται να συγκινηθείς με κάτι που δεν έχεις ζήσει;)... Κι έτσι ερχόμαστε στο χριστουγεννιάτικο επεισόδιο... το τελευταίο του Smith (που απ'ότι διάβασα, ήταν το 800ο επεισόδιο της σειράς!!!)...
Ούτε μ'αυτό ξετρελάθηκα ιδιαίτερα (ίσως να φταίει που δεν είμαι στο εορταστικό πνεύμα της εποχής - και είπαμε, δεν είμαι και πραγματικός fan), αλλά σίγουρα μου άρεσε περισσότερο... Έστω και με πρόχειρο τρόπο, είδαμε μαζεμένους, τους καλύτερους και διασημότερους κακούς της σειράς (Cybermen, The Silence, Weeping Angels, Daleks)... Και μου άρεσε που είδαμε πάλι τη "ρωγμή" που ήταν η βασική πλοκή της 5ης σεζόν και που στο τέλος τον βοήθησε να αναγεννηθεί ξανά (οι Time Lords του κρυμμένου Gallifrey για την ακρίβεια - μετά από παρότρυνση της Clara φυσικά)... Αλήθεια τώρα έχει περισσότερα regenerations; Πόσα; Απεριόριστα; Το κακό είναι ότι είδα το επεισόδιο ασάμπσιοτο και δεν κατάλαβα καλά κάποια πράγματα... Ας πούμε γιατί είπε στο τέλος πως πάει για 13ο regeneration; Το 12ο πότε το χάλασε; (update: το είδα ξανά το επεισόδιο και μου λύθηκε η απορία - ο 10ος είχε αναγεννηθεί 2 φορές και την πρώτη κράτησε το ίδιο σπαστικό πρόσωπο)
Πάντως μου άρεσε το όλο σκηνικό... ήταν αρκετά συγκινητικό... Ο Matt Smith ήταν ο νεαρότερος ηθοποιός που έχει υποδυθεί ποτέ το ρόλο, και στο συγκεκριμένο επεισόδιο τον είδαμε και ως τον γηραιότερο Who (απ'όσο μπορώ να γνωρίζω τουλάχιστον)...!!! Αλήθεια, γιατί γέρασε; (κάτι άλλο που δεν κατάλαβα) Ο Doctor Who δεν γερνάει ποτέ... έτσι δεν είναι; Απλά όταν είναι να πεθάνει, αναγεννάται, κι όποια μορφή παίρνει, αυτή έχει μέχρι την επόμενη αναγέννηση... όσα χρόνια κι αν περάσουν... Τώρα γιατί γερνούσε; Λόγω του ότι δεν είχε το Tardis και ζούσε στην πόλη των Χριστουγέννων (που ήταν ο πλανήτης Trenzalore) τόσα χρόνια; (update: τελικά, αφού είδα ξανά το επεισόδιο, κατέληξα στο συμπέρασμα πως γερνούσε γιατί ξέμεινε από regenerations - την 1η φορά που το είδα, νόμιζα πως είχε άλλο ένα) Πάντως το'χω βαρεθεί αυτό το φτηνό επαναλαμβανόμενο δραματουργικό τρικ του Moffat που κάθε λίγο και λιγάκι κάποιος χαρακτήρας μένει μερικές 10/100άδες χρόνια σε ένα μέρος και πρέπει μετά εγώ να νοιάζομαι κάθε φορά για το ίδιο copy-paste μελόδραμα ξανά και ξανά...
Όπως και να το κάνουμε όμως, ήταν κάπως επικό να τον βλέπουμε έτσι γερασμένο... απέπνεε την αύρα από την παλιά εποχή της σειράς και ταυτόχρονα έκανε τον νέο Doctor, να μοιάζει πιο νέος (αν δεν κάνω λάθος, είναι ο 2ος μεγαλύτερος σε ηλικία ηθοποιός που υποδύεται το ρόλο)... Πάντως ο Capaldi δεν μου άρεσε στο τέλος... ξενέρωτος και αδιάφορος μου φάνηκε (ειδικά σε σχέση με τον Smith) κι αναρωτιέμαι αν θα είναι αυτή η τελική του μορφή... Πολύ πιθανόν να έχει διαφορετικά ρούχα... αλλά τώρα δεν μου έκανε το κλικ για να δω πέρα απ΄το 8x01... Αλήθεια μιας και είπα για ρούχα... πόσο συγκινητικό ήταν όταν ο Doctor έβγαλε το σήμα κατατεθέν παπιγιόν του 12ου (ναι, 12ου);!;!; Παρεμπιπτόντως μου άρεσε που διευκρινίστηκε και η αρίθμηση... Κι ακόμα περισσότερο μου άρεσε και με συγκίνησε (καλά, δεν έκλαψα κιόλας - είπαμε δεν είμαι πραγματικός fan της σειράς) που είδαμε για τελευταία φορά - έστω και για ελάχιστα δευτερόλεπτα - την πιο ταιριαστή companion του συγκεκριμένου Doctor (a.k.a. "The Raggedy Man")... την πολυαγαπημένη Amy Pond (#LoveForever #KamiaClara:p)...!!!
Μια ολόκληρη εποχή της σειράς, έκανε το κύκλο της και μαζί με το τέλος μιας από τις πιο πετυχημένες ενσαρκώσεις του συγκεκριμένου ρόλου, ξεκινά μια νέα εποχή... Τώρα αν θα είναι εξίσου πετυχημένη, θα το δείξει το μέλλον... Προσωπικά δεν ξέρω ακόμα αν θα δώσω πάνω από μία ευκαιρία στο νέο Doctor (αν είναι όπως τον είδαμε εδώ, σίγουρα όχι)... Αυτά! Για την ώρα, αντίο στον έναν και μοναδικό Doctor... τον δικό μου Doctor Who! Κι όπως είπε λίγο πριν το τελευταίο του regeneration, θα θυμάται για πάντα ότι κάποτε είχε αυτή τη μορφή (με διαφορά ο πιο cool Doctor Who απ'όλους)... Το ίδιο κι εμείς...!!! *ΚΛΑΨ* *ΣΝΙΦ*