Καταρχάς όσοι δεν έχετε δει ακόμα την ταινία και λέτε πως αγαπάτε τον κινηματογράφο, να πάτε γρήγορα να τη δείτε σε 3D, στην μεγαλύτερη οθόνη που θα βρείτε. Αν δεν δεις στον κινηματογράφο το
Gravity, που θα το δεις; Σπιτάκι σου; Και θα έχεις άποψη και θα το κρίνεις μετά; Ok... δες το και στο trendy-cool-μοδάτο
iPhone σου άμα είναι... Οι
κριτικές είχαν δίκιο πάντως... κι αν είσαι καλόγουστος (σαν και μένα:p), σίγουρα θα θες να χειροκροτάς για καμιά ώρα στο τέλος και να της δώσεις από τώρα το μεγάλο βραβείο των oscar... Πρόκειται για κινηματογραφική εμπειρία από τις λίγες και άνετα η καλύτερη ταινία της χρονιάς. Do you copy? (ακολουθούν
SPOILERS)
Αυτό σημαίνει πως δεν έχει ελαττώματα; Κάθε άλλο! Ο χαβαλεδιάρης space-cowboy που υποδυόταν ο
Clooney με ξένισε... Στην αρχή τον δικαιολόγησα λόγω του ότι βρισκόταν στην τελευταία του πτήση και ήθελε απλά να το διασκεδάσει σαν "παλιοκαραβάνα" (σαν την τελευταία μέρα στον στρατό ένα πράγμα μόνο που αυτός ποτέ δεν το έκανε από αγγαρεία)... Αργότερα που συνέχισε να αστειεύεται όταν είχαν μείνει αυτός και η
Bullock, πάλι τον δικαιολόγησα γιατί σκέφτηκα πως ήθελε να την ηρεμήσει έτσι ώστε να μην καταναλώνει περισσότερο οξυγόνο... Όταν όμως αποφάσισε να έχει ηρωικό θάνατο και συνέχισε να αστειεύεται, εκεί μου φάνηκε κάπως... Καλύτερα να της έλεγε ένα απλό "αντίο"... Άσε που κανονικά δεν θα έπρεπε να τον τραβά καμία δύναμη μακριά...!!! Αφού ήθελαν ντε και καλά να πεθάνει και να μείνει μόνη της η πρωταγωνίστρια, ας έβρισκαν κάποιον άλλο τρόπο...!!! Ας τον πετύχαινε κι αυτόν κάνα θραύσμα... ας έμενε από οξυγόνο... κάτι... οτιδήποτε... όχι να τον τραβά μια ανεξήγητη δύναμη μακριά...!!!
 |
| Σαντράκι; ΆΙ ΛΑΒ ΓΙΟΥ ΡΕ!!! |
Γενικά είχε πολλά λάθη, αλλά αυτό ήταν το μόνο που δεν μου έκατσε καθόλου καλά (και στη σκηνή που επέστρεψε, ξενέρωσα και η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι "πάει, την κατέστρεψαν την ταινία", αλλά ευτυχώς ήταν όραμα)... Στα υπόλοιπα λάθη είτε δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, είτε δεν ήμουν σε θέση να τα αντιληφθώ... Πάντως σύμφωνα με τον πρώην αστροναύτη
Scott Parazynski, (σχεδόν) τα πάντα-όλα ήταν λάθος!!! Στην ερώτηση
"So in reality, if you were out at the Hubble", ήταν κατηγορηματικός και απόλυτος,
"You're out of luck". Η αλήθεια είναι ότι είχε πολλές υπερβολές... Όλες οι αναποδιές που ήταν να συμβούν, συνέβησαν! Ότι ήταν να πάει στραβά, πήγε στραβά. Αλλά απ΄την άλλη, γιατί όχι; Αν μετά από διαστημικό ατύχημα που κατέστρεψε τα πάντα, μείνεις να αιωρείσαι μερικές εκατοντάδες χλμ πάνω απ΄τη Γη, τελείως μόνος σου, τίποτα δεν θα'ναι εύκολο... Οπότε στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν με ενόχλησαν οι υπερβολές. Έκαναν πιο ενδιαφέρουσα, εντυπωσιακή και αγωνιώδη την πλοκή. Και παρ'όλα τα λάθη που ανέφερε ο
Parazynski, η ταινία άρεσε και στον ίδιο πάρα πολύ κι αυτό λέει πολλά... Όπως είπε,
"I really don't like picking on this movie, because I really loved it" (που να μην του άρεσε κιόλας - πάντως πέρα απ΄την πλάκα - αν άρεσε στον αστροναύτη που εντόπισε τόσα λάθη, πως γίνεται να μην αρέσει σε κάποιον;)... Πραγματικά έχει ενδιαφέρον να διαβάσετε ολόκληρη τη
συνέντευξή...
Από την άλλη, ο σκηνοθέτης
Alfonso Cuaron, είχε τη δική του εμπειρία με τους αστροναύτες-συμβούλους της ταινίας:
"The astronauts [who served as consultants] saw bits and pieces of what we were doing. They were exasperated [for instance] about why [Bullock and Clooney’s characters] are not bringing their solar shields down! [I said,] "Well, you won’t see their faces then, so I’m not going to do it." No, [the consultants said], they would go blind from the sun, they could not see, it is impossible. The funny thing is that you tell them something like, There’s a special polarizer on the shield, and they’re like, Oh my! In the [Russian spacecraft] Soyuz, I added one window. Why? Because I wanted to see the Earth in space! One of the toughest things in the film was the cause and effect of microgravity and no resistance, and you ask them, How does a tether react, you pull one, how does it go? — and they would be like, “Yes, but that window is not there.” I know; we talked about it. What do you think about the tether? “Fine, but that window, I’ve been in three missions, that window—” I know, I know, I’m very aware that window is not there, it was a conscious decision! [laughs] But they just … On the other hand, we invited them to the set, and they were just so in awe of everything we’d re-created, and we were like, Well, we changed this, and they said, “Oh, it doesn’t matter, it doesn’t matter.” They were in awe. Those guys are amazing." Περισσότερα από την συγκεκριμένη συνέντευξη,
εδώ!
Είμαι σίγουρος πως ο σκοπός του
Cuaron δεν ήταν να δείξει με ποιο τρόπο μπορεί να επιζήσει ένας αστροναύτης σε ένα τόσο ακραίο εφιαλτικό σενάριο (γιατί ΔΕΝ μπορεί). Πρόκειται για ταινία μυθοπλασίας και όχι για ντοκιμαντέρ. Σημασία έχει ότι το μεγαλύτερο μέρος της ήταν πειστικότατο, (φαινομενικά) ρεαλιστικότατο... και ό,τι πιο κοντινό θα ζήσει ποτέ ο κοινός άνθρωπος σε διαστημική εμπειρία. Τώρα όποιος κάθεται και τα ψειρίζει και χαλιέται με λεπτομέρειες, κοιτάει το δέντρο και χάνει ολόκληρο το δάσος. Χάνει όλο το νόημα της ταινίας. Έτσι όπως το είδα εγώ, πρόκειται για έναν συγκινητικό φόρο τιμής στο ανθρώπινο πνεύμα και στην δύναμη ψυχής που λίγο-πολύ όλοι κρύβουμε μέσα μας... Μιλάμε για έναν μοναδικό ύμνο στην ανθρώπινη επιβίωση και στη θέληση για ζωή... Το ανθρώπινο γένος μπορεί να ανταπεξέλθει, να επιζήσει και να θριαμβεύσει κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες κι αυτό είναι κάτι που η Ιστορία μας το έχει αποδείξει περίτρανα άπειρες φορές. Αν υπάρχει πραγματική θέληση για ζωή, ο Άνθρωπος μπορεί να πολεμήσει και να καταφέρει ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Αυτό είναι το νόημα του
Gravity για μένα. Και στην εποχή που ζούμε δεν νομίζω να υπάρχει πιο σημαντικό και πιο ελπιδοφόρο μήνυμα απ'αυτό. Και είναι αυτό που κάνει τόσο σημαντική αυτή την επική-καταπληκτική-πανέμορφη ταινία... Αλήθεια πόσο μεγαλειώδης μπορεί να ήταν και η τελευταία της σκηνή...!!! Πόσο συγκλονιστικό και με τεράστια
αλληγορική σημασία, αυτό το μοναδικό γήινο
"one small step" αυτής της σπουδαίας γυναίκας-αγωνίστριας-ηρωίδας, που έμοιαζε σαν να ξαναγεννήθηκε και να έπρεπε να μάθει να περπατά ξανά από την αρχή;!;!; Ότι και να της συμβεί από δω και πέρα... μετά από την προσωπική
"οδύσσεια του διαστήματος" που πέρασε, δεν υπάρχει αξεπέραστο εμπόδιο γι'αυτή. Είναι ικανή να καταφέρει τα πάντα. Πλέον είναι όρθια. Δυνατή (ότι δεν σε σκοτώνει λένε...). Και πιο ζωντανή από ποτέ. Μόνο respect γι'αυτή τη γυναίκα... γι'αυτόν τον ηρωικό χαρακτήρα-σύμβολο... Απέραντο, συμπαντικό, αιώνιο respect. Πραγματικά νιώθω πως την είχαμε ανάγκη αυτή την ταινία. Είχαμε ανάγκη μια ταινία με τέτοια απίστευτη... Βαρύτητα!
