Oz - It's No Place Like Home!



Το Oz ήταν η πρώτη ωριαία δραματική σειρά του HBO. Έκανε πρεμιέρα στις 12 Ιουλίου του 1997 και ολοκλήρωσε τον κύκλο του στις 23 Φεβρουαρίου του 2003 μετά από 6 σεζόν. "Oz" είναι το όνομα του δρόμου για το Πολιτειακό σωφρονιστικό ίδρυμα Oswald, μια υψίστης ασφαλείας φυλακή επιπέδου 4. Το ψευδώνυμο φυσικά είναι αναφορά στην κλασική ταινία The Wizard of Oz, που είναι γνωστή και για τη φράση: "There's no place like home". Σε αντίθεση, η σειρά έχει χρησιμοποιήσει ως σλόγκαν το λογοπαίγνιο: "It's no place like home".

Η πλειοψηφία των διαφόρων ιστοριών της σειρά διαδραματίζονται μέσα στην "Emerald City" ("Σμαραγδένια Πόλη") που και αυτή η ονομασία είναι άλλη μια αναφορά στην ταινία The Wizard of Oz. Πρόκειται για μια πειραματική μονάδα της φυλακής που διευθύνει ο ιδεολόγος Tim McManus. Βασικός του στόχος είναι ο σωφρονισμός των κρατουμένων μέσα από καλύτερες, πιο ανθρώπινες και πιο πολιτισμένες συνθήκες κράτησης για να μπορέσουν να επανενταχθούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην κοινωνία, έχοντας μάθει να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους. Η Emerald City είναι ένα εξαιρετικά ελεγχόμενο περιβάλλον που αποτελείται από ένα συγκεκριμένο αριθμό μελών από κάθε φυλετική και κοινωνική ομάδα έτσι ώστε να μην υπάρχουν πολλές εντάσεις μεταξύ αυτών των διαφορετικών ομάδων.

Οι αντίπαλες ομάδες είναι οι εξής: οι Αφροαμερικάνοι "Homeboys" (Adebisi, Wangler, Redding, Poet, Keane, Supreme Allah) και οι μουσουλμάνοι (Said, Arif, Hamid Khan), οι Ιταλοαμερικάνοι μαφιόζοι γνωστοί με το παρατσούκλι "Wiseguys" (Pancamo, Nappa, Schibetta, Zanghi, Urbano), η Άρια Αδελφότητα των νεοναζί (Schillinger, Robson, Mark Mack), οι Λατίνοι του El Norte (Alvarez, Morales, Guerra, Hernandez), οι Ιρλανδοί (τα αδέρφια O'Reily), οι ομοφυλόφιλοι (Hanlon, Cramer) και οι μηχανόβιοι (Hoyt, Sands). Από κει και πέρα υπάρχουν διάφοροι άλλοι βασικοί χαρακτήρες που όμως δεν ανήκουν σε κάποια συγκεκριμένη ομάδα (Tobias Beecher, Rebadow, Busmalis, Keller, Stanislofsky κ.α.). Σε αντίθεση με τους επικίνδυνους εγκληματίες, ο Tobias Beecher δίνει μια ματιά σε έναν κατά τ’άλλα νομοταγή πολίτη που έκανε ένα και μοναδικό μοιραίο λάθος... να οδηγήσει υπό την επήρεια αλκοόλ που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός μικρού κοριτσιού και το έγκλημά του αυτό θα το πληρώσει πολύ ακριβά.

Φυσικά όλοι οι κρατούμενοι της Emerald City προσπαθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να ικανοποιήσουν τις ανάγκες. Κάποιοι μάχονται για την κυριαρχία (είτε πρόκειται για εμπόριο ναρκωτικών, είτε για θρησκεία και τα δύο έχουν ως απώτερο στόχο την εξουσία), κάποιοι προσπαθούν απλά να επιβιώσουν αρκετό καιρό για να κάνουν αίτηση αναστολής της ποινής τους και κάποιοι άλλοι, προσπαθούν απλά να δουν την επόμενη μέρα... Στα 56 επεισόδια της σειράς παρακολουθούμε τις προσπάθειες του McManus να διατηρήσει τον έλεγχο των κρατουμένων της Em City. Παρά τις καλές προθέσεις του, τις περισσότερες φορές δεν τα καταφέρνει και οι θάνατοι των μελών των διαφόρων ομάδων, είναι αναπόφευκτοι. Να είστε σίγουροι πως το Oz προσφέρει την πιο ρεαλιστική, χωρίς ταμπού, αρρωστημένη, αηδιαστική και σιχαμερή απεικόνιση της ζωής στη φυλακή που έχουμε δει ποτέ στην τηλεόραση (καμία σχέση με Prison Break δλδ) και σε όλες τις πλοκές, υποπλοκές και τις συγκρούσεις που παρουσιάζονται, δίνεται μεγαλύτερο βάθος από τον αφηγητή της σειράς, τον καθηλωμένο σε αναπηρικό καροτσάκι τρόφιμο, Augustus Hill. Μερικά από τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε κι έθιξε σε βάθος το Oz, είναι η βία, το μίσος, η εκδίκηση, ο ρατσισμός, η πλύση εγκεφάλου των διαφόρων θρησκειών, η χρήση και η εμπορία ναρκωτικών ουσιών, το προσωπικό συμφέρον, η δύναμη της εξουσίας και ο εθισμός σε αυτή, ο σωφρονισμός, η δικαιοσύνη, η τιμωρία, η απομόνωση και η μοναξιά των κρατουμένων, η καταπάτηση των βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, η θανατική ποινή και πάρα πολλά άλλα όπως η φιλία, η κατανόηση, η συμπόνια, η αυτοθυσία, η ανθρωπιά (για να αναφέρω και μερικά θετικά)...

Οι - κατά τη γνώμη μου - 10 βασικότεροι χαρακτήρες είναι οι: 10. Agamemnon Busmalis (μιλάμε για αδυναμία) 9. Cyril O'Reily (ο πιο αγαθός χαρακτήρας - ο Scott William Winters έδωσε μία από τις καλύτερες ερμηνείες της σειράς) 8. Miguel Alvarez (7ψυχος - βαρέθηκα να τον βλέπω να μπαινοβγαίνει από την Em City στην απομόνωση και τούμπαλιν) 7. Augustus Hill (τελείως θεατράλε - ο Harold Perrineau ήταν από τις πιο ευχάριστες ερμηνευτικές αποκαλύψεις και δεν του το'χα) 6. Tim McManus (ιδεολόγος και εγωιστής) 5. Kareem Said (θρησκευτικός ηγέτης, αλλά και ψυχάκιας) 4. Simon Adebisi (η αφρικάνικη τρέλα στο μεγαλείο της) 3. Ryan O'Reily (ο άνθρωπος ήξερε πως να πετυχαίνει το σκοπό του - μπορούσε να χειραγωγήσει τον οποιοδήποτε στο άψε-σβήσε) 2. Vern Schillinger (ψυχρός δολοφόνος... ρατσιστής... ναζιστής... μπάσταρδος... τελείως αντιπαθέστατος) και 1. Tobias Beecher (ο χαρακτήρας με την μεγαλύτερη εξέλιξη στη σειρά - το κέντρο βάρους της - αυτός που πέρασε τα χειρότερα).

Μεταξύ του καστ της σειράς βλέπουμε αρκετές γνώριμες φάτσες: Ernie Hudson (ήταν ένας από τους Ghostbusters, αλλά εγώ τον γνώρισα καλύτερα από το The Crow), J. K. Simmons (o J. Jonah Jameson των Spider-Man του Raimi!), Harold Perrineau Jr. (ο Michael του Lost), Adewale Akinnuoye-Agbaje (ο Mr. Eko του Lost), Kirk Acevedo (o Charlie Francis του Fringe), η Edie FalcoCarmela των Sopranos), Lauren Vélez (η βλαμμένη η LaGuerta του Dexter), David Zayas (ο βλάκας ο Batista του Dexter), Erik King (ο Doakes του Dexter), Zeljko Ivanek (ο Andre Drazen του 24), Lance Reddick (Matthew Abaddon στο Lost, Phillip Broyles στο Fringe), Ken Leung (ο Miles Straume του Lost εμφανίστηκε σε 1 επεισόδιο της σειράς), Mark Margolis (ο Tio Salamanca του Breaking Bad), Eric Roberts (κι αυτόν σε 1 επεισόδιο τον είδαμε), Luke Perry (ο Dylan McKay του Beverly Hills, 90210) και ο Peter Dinklage (ο Tyrion Lannister του Game of Thrones εμφανίστηκε σε μόλις μία σκηνή και δεν τον αναφέρει καν το imdb)!

Ίσως η αγαπημένη μου σκηνή του Oz (σίγουρα η πιο ξεχωριστή):


Κατά την προσωπική μου άποψη πάντως η σειρά θα έπρεπε να είχε τελειώσει μετά την 4η σεζόν... στις 2 τελευταίες άρχισε να με κουράζει... υπήρχαν στιγμές που ένιωθα πως έβλεπα τα ίδια σκηνικά ξανά και ξανά και κάποιες από τις καινούριες πλοκές δεν είχαν το ενδιαφέρον των πρώτων σεζόν... Επίσης το φινάλε μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα... Κάποια πράγματα μου άρεσαν, κάποια άλλα όχι. Το θέμα είναι ότι έμοιαζε περισσότερο με season finale (της 4ης έμοιαζε περισσότερο με series finale - ειδικά αν είχε και θανάτους στο τέλος, θα ήταν τέλειο)... Η μεγαλύτερη ένστασή μου πάντως για το Oz σαν σύνολο έχει να κάνει με τις γλαφυρές απεικονίσεις των ομοφυλοφιλικών περιπτύξεων των κρατουμένων (προσπαθώ να το περιγράψω με κόσμιο τρόπο:p)... Δεν λέω ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο... αλλά δεν χρειάζεται να το βλέπουμε και με τόσο παραστατικό τρόπο... Από κάποιο σημείο κι έπειτα κατάντησε σκέτη αηδία... Τέσπα... Αναμφισβήτητα πρόκειται για μία από τις καλύτερες, πιο σκληρές και πιο ρεαλιστικές σειρές όλων των εποχών και ειδικά αν σας αρέσουν οι ταινίες με φυλακές (αγαπημένες μου: Midnight Express, Papillon και The Shawshank Redemption), δεν πρέπει να τη χάσετε με τίποτα και το οφείλετε στον εαυτό σας να επισκεφτείτε για 56 ώρες το σωφρονιστικό ίδρυμα του Oz!

Προσωπική αξιολόγηση σειράς: 9.5/10