Alias: Μια σειρά που ξεκίνησα να βλέπω το καλοκαίρι (ίσως και λίγο νωρίτερα) και που τελείωσα μόλις χθες (5 σεζόν, σύνολο 105 επεισόδια)! Kατά τη γνώμη μου δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο, δεν είναι κάτι ξεχωριστό και σίγουρα δεν θα το έβαζα στην 10άδα μου. Από τις "σειρές του Abrams" που έχω δει (βλ. επίσης LOST και Fringe), θεωρώ πως είναι η χειρότερη. Σίγουρα δεν τη θεωρώ κακή σειρά, ούτε μετάνιωσα που την είδα (καλή σειρούλα είναι, αλλά με τίποτα δεν θα την ξανάβλεπα), αλλά μου φάνηκε αρκετά ξεπερασμένη για την εποχή μας... Βικιπαίδεια: "Η κύρια πλοκή ξεδιπλώνεται γύρω από την αναζήτηση και την ανάκτηση ορισμένων τεχνημάτων που δημιουργήθηκαν από τον Milo Rambaldi, έναν πλασματικό, εφευρέτη στο στυλ του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και μια προφητεία από την περίοδο της Αναγέννησης."
Σε γενικές γραμμές θα το χαρακτήριζα ως espionage σαπουνόπερα με άπειρα τζεϊμσμποντίστικα δάνεια (με την αρνητική έννοια φυσικά - δεν ξέρω αν έχει και θετική βέβαια:p), με γραφικούς χαρακτήρες (ειδικά ο Sloan είναι από τους πλέον γραφικούς "μία έτσι μία γιουβέτσι" τηλεοπτικούς κακούς) και για τους οποίους δεν μου καιγόταν καρφί γιατί ήταν τελείως καρικατουρίστικοι και άψυχοι... Μιλάμε για μια σειρά με άπειρες σεναριακές ευκολίες, σεναριακές τρύπες μεγαλύτερες κι από τις μαύρες του διαστήματος... με πάρα πολλές προβλέψιμες "ανατροπές" (και όσες δεν ήταν προβλέψιμες, δεν ήταν κι από τις καλύτερες - γενικά μεσ'την υπερβολή ήταν και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι καρτούν) και παιδικά cliffhangers της πλάκας στην πλειοψηφία τους (τύπου "η πρωταγωνίστρια πέφτει από μεγάλο ύψος")! Επίσης αν θες να δεις δυνατές ερμηνείες, δεν έχει όπως δεν έχει και αγωνία κι ένα απ΄τα μεγαλύτερά της ελαττώματα (εκτός όλων των προαναφερθέντων δηλαδή:p) είναι ότι ***SPOILER*** ποτέ δεν πέθανε κανένας βασικός χαρακτήρας (το φινάλε δεν πιάνεται - και στην τελική και πάλι happy end ήταν). ***SPOILER*** Στα θετικά θα έλεγα πως είχε πλάκα και στα καλά του (δεύτερο μισό 2ης σεζόν, πρώτο μισό 3ης και τα τελευταία επεισόδια της 4ης και της 5ης) είχε και αρκετό ενδιαφέρον κι ας μας ζάλισε τον έρωτα με τον Rambaldi και τις προφητείες του (μιλάμε για ΠΑΡΑ πολύ μοιρολατρία όμως)!
Υ.Γ. ο πιο αγαπημένος μου χαρακτήρας της σειράς η γραφική Irina Derevko (προτιμώ την Lena Olin από την Sydney Bristow - Jennifer Garner)! Επίσης στην 3η σεζόν μου άρεσε και η Lauren Reed (Melissa George) κι ας ήταν ξανθιά! Ε αυτά (και πολλά είπα:p)!
Σε γενικές γραμμές θα το χαρακτήριζα ως espionage σαπουνόπερα με άπειρα τζεϊμσμποντίστικα δάνεια (με την αρνητική έννοια φυσικά - δεν ξέρω αν έχει και θετική βέβαια:p), με γραφικούς χαρακτήρες (ειδικά ο Sloan είναι από τους πλέον γραφικούς "μία έτσι μία γιουβέτσι" τηλεοπτικούς κακούς) και για τους οποίους δεν μου καιγόταν καρφί γιατί ήταν τελείως καρικατουρίστικοι και άψυχοι... Μιλάμε για μια σειρά με άπειρες σεναριακές ευκολίες, σεναριακές τρύπες μεγαλύτερες κι από τις μαύρες του διαστήματος... με πάρα πολλές προβλέψιμες "ανατροπές" (και όσες δεν ήταν προβλέψιμες, δεν ήταν κι από τις καλύτερες - γενικά μεσ'την υπερβολή ήταν και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι καρτούν) και παιδικά cliffhangers της πλάκας στην πλειοψηφία τους (τύπου "η πρωταγωνίστρια πέφτει από μεγάλο ύψος")! Επίσης αν θες να δεις δυνατές ερμηνείες, δεν έχει όπως δεν έχει και αγωνία κι ένα απ΄τα μεγαλύτερά της ελαττώματα (εκτός όλων των προαναφερθέντων δηλαδή:p) είναι ότι ***SPOILER*** ποτέ δεν πέθανε κανένας βασικός χαρακτήρας (το φινάλε δεν πιάνεται - και στην τελική και πάλι happy end ήταν). ***SPOILER*** Στα θετικά θα έλεγα πως είχε πλάκα και στα καλά του (δεύτερο μισό 2ης σεζόν, πρώτο μισό 3ης και τα τελευταία επεισόδια της 4ης και της 5ης) είχε και αρκετό ενδιαφέρον κι ας μας ζάλισε τον έρωτα με τον Rambaldi και τις προφητείες του (μιλάμε για ΠΑΡΑ πολύ μοιρολατρία όμως)!
Υ.Γ. ο πιο αγαπημένος μου χαρακτήρας της σειράς η γραφική Irina Derevko (προτιμώ την Lena Olin από την Sydney Bristow - Jennifer Garner)! Επίσης στην 3η σεζόν μου άρεσε και η Lauren Reed (Melissa George) κι ας ήταν ξανθιά! Ε αυτά (και πολλά είπα:p)!
