"People once believed that when someone dies, a crow carries their soul to the land of the dead. But sometimes, something so bad happens that a terrible sadness is carried with it and the soul can't rest. Then sometimes, just sometimes, the crow can bring that soul back to put the wrong things right."
Από σήμερα το Κοράκι κυκλοφορεί σε Blu-Ray και μπορεί συνήθως να μην ασχολούμαι με τέτοιες ειδήσεις, αλλά η συγκεκριμένη ταινία κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου! Από τα 15 μου και για 4-5 χρόνια περίπου, ήταν η αγαπημένη μου ταινία! Την είχα δει... δεν ξέρω και γω πόσες φορές και στο τέλος ήξερα όλες τις ατάκες απ'έξω κι ανακατωτά (μόνο το Karate Kid πρέπει να έχω δει περισσότερες φορές που ήταν η αγαπημένη μου ταινία από τότε που ήμουν 8-9 χρονών μέχρι τα 12-13)... A και μαντέψτε τι ντυνόμουν τις απόκριες (ΣΩΣΤΑ!)... Τελοσπάντωνε, την ανάρτηση προφανώς δεν την κάνω για διαφημιστικούς λόγους, αλλά γιατί είναι μια πολύ καλή αφορμή να συζητήσουμε για την cult ταινία του Proyas και για τον αδικοχαμένο Brandon Lee (1965-1993) που έχασε τη ζωή του κατά την διάρκεια των γυρισμάτων!
Ο τραγικός θάνατος του 28χρονου γιου του Bruce Lee, διέκοψε απότομα την παραγωγή της ταινίας η οποία τελικά ολοκληρώθηκε αρκετούς μήνες αργότερα, με τη χρήση σωσιών, αλλά και ειδικών ψηφιακών εφέ! Χωρίς αυτά, η τελευταία ερμηνεία του Lee μπορεί και να χανόταν για πάντα στην λήθη του χρόνου! (πςςς - άμα είναι ποιητής ο άνθρωπος:p) Η τραγική ειρωνεία είναι ότι στην ταινία υποδυόταν έναν νεκρό (Eric Draven) που λίγο πριν πεθάνει, ετοιμαζόταν να παντρευτεί... όπως θα παντρευόταν και ο Brandon Lee την αρραβωνιαστικιά του, Εliza Ηutton (στο τέλος της ταινίας υπάρχει και σχετική αφιέρωση)!
Ανεξαρτήτως του τραγικού συμβάντος όμως, η ταινία είναι... πως να το πω; Α ναι, ΓΑΜΑΤΗ! Βασίζεται στο ομώνυμο graphic novel του James O'Barr (ο οποίος το εμπνεύστηκε με αφορμή τον θάνατο της κοπέλας του), η σκηνοθεσία του Proyas είναι υποδειγματική (όπως και η σκηνογραφία, η φωτογραφία και η μουσική επένδυση της ταινίας), οι ατάκες έχουν γράψει ιστορία (βλ. "Little things used to mean so much to Shelly! I used to think they were kind of trivial. Believe me, nothing is trivial", "He was already dead. He died a year ago the moment he touched her. They're all dead. They just don't know it yet", "Victims... aren't we all?" κλπ-κλπ) και η ερμηνεία του Brandon Lee είναι η καλύτερη της σύντομης καριέρας του (όχι ότι αυτό σημαίνει κάτι, αλλά ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλός - δεν νομίζω να μπορούσε να υπάρξει καλύτερος Eric Draven)! Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα μοναδικό και αξεπέραστο gothic παραμύθι εκδίκησης και ταυτόχρονα για έναν μακάβριο ύμνο-κύκνειο άσμα για όλους τους αδικοχαμένους έρωτες (γυρισμένο μάλιστα την εποχή που δεν υπήρχαν ακόμα οι Emo - φανταστείτε πόσο μπροστά ήταν από την εποχή του... #KafrosModeOn:p)! Αν κάποιος δεν το έχει δει, προτείνω να το δει άμεσα! Μιλάμε για μία από τις καλύτερες μεταφορές κόμικ στον κινηματογράφο και για μία από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του '90! (ναι, κατά τη γνώμη μου ΠΑΝΤΑ - άλλωστε όλα ΤΕΛΕΙΩΣ υποκειμενικά είναι)
2 χρόνια αργότερα (1996) γυρίστηκε το The Crow: City of Angels με τους Vincent Perez, Mia Kirshner και Iggy Pop! Για να είμαι ειλικρινής μου ψιλοάρεσε!!! Είχε μερικά ωραία στοιχεία και σκηνικά και ο Perez δεν ήταν κακός! Όλα αυτά πέρα από συγκρίσεις βέβαια... Εννοείται πως η πρώτη ταινία είναι με διαφορά η καλύτερη. Το 1998 ήταν η χρονιά που βγήκε η "σειράρα" The Crow: Stairway to Heaven όπου ο Mark Dacascos "υποδυόταν" τον Eric Draven... Θυμάμαι είχα δει κάποια διπλά επεισόδια (από τα 22 της σειράς) που κυκλοφόρησαν σε βιντεοκασέτες... ΤΕΛΕΙΩΣ EPIC FAIL ΦΥΣΙΚΑ (ακόμα και για την εποχή του)!!! Το 2000 είδαμε το κάκιστο The Crow: Salvation με τους Eric Mabius (WTF) και Kirsten Dunst (στο imdb πρόσεξα πως έπαιζε και ο Walton Goggins που λίγο αργότερα έγινε γνωστός από την Shieldάρα - προφανώς δεν τον ήξερα τότε) και τέλος, το 2005 το πατατοειδές The Crow: Wicked Prayer με τους παρ'τον-έναν-και-χτύπα-τον-άλλον Edward Furlong, Tara Reid και David Boreanaz (τουλάχιστον συμμετείχε και ο uber cool Danny Trejo)!
Aπό τότε (βλ. 2005) δεν βγήκε άλλη κορακοταινία, αλλά τα τελευταία χρόνια το καλό μας το Hollywood φαγώθηκε να γυρίσει remake (reboot για την ακρίβεια)! Φαίνεται κατάλαβαν πως πάθαμε και τα 24 στερητικά σύνδρομα που υπάρχουν στο γνωστό σύμπαν και μας λυπήθηκαν μωρέ ("αν δεν γράφεις χαζοεξυπναδίστικες μλκς δεν είσαι γαμάτος βλόγκερ" mode ON)... :/ Πρώτα ακούστηκε το όνομα του Mark Wahlberg, μετά του Bradley Cooper (ναι, για τον πρωταγωνιστικό ρόλο - ΑΪ ΝΟΟΥ!!!), αλλά δεν επιβεβαιώθηκε κανένα απ΄τα δύο και γενικά όλο αναποδιές κάθονται στην παραγωγή της επερχόμενης ταινίας... ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!! :( :P
"If the people we love are stolen from us, the way to have them live on is to never stop loving them. Buildings burn, people die, but real love is forever."
Από σήμερα το Κοράκι κυκλοφορεί σε Blu-Ray και μπορεί συνήθως να μην ασχολούμαι με τέτοιες ειδήσεις, αλλά η συγκεκριμένη ταινία κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου! Από τα 15 μου και για 4-5 χρόνια περίπου, ήταν η αγαπημένη μου ταινία! Την είχα δει... δεν ξέρω και γω πόσες φορές και στο τέλος ήξερα όλες τις ατάκες απ'έξω κι ανακατωτά (μόνο το Karate Kid πρέπει να έχω δει περισσότερες φορές που ήταν η αγαπημένη μου ταινία από τότε που ήμουν 8-9 χρονών μέχρι τα 12-13)... A και μαντέψτε τι ντυνόμουν τις απόκριες (ΣΩΣΤΑ!)... Τελοσπάντωνε, την ανάρτηση προφανώς δεν την κάνω για διαφημιστικούς λόγους, αλλά γιατί είναι μια πολύ καλή αφορμή να συζητήσουμε για την cult ταινία του Proyas και για τον αδικοχαμένο Brandon Lee (1965-1993) που έχασε τη ζωή του κατά την διάρκεια των γυρισμάτων!
Ο τραγικός θάνατος του 28χρονου γιου του Bruce Lee, διέκοψε απότομα την παραγωγή της ταινίας η οποία τελικά ολοκληρώθηκε αρκετούς μήνες αργότερα, με τη χρήση σωσιών, αλλά και ειδικών ψηφιακών εφέ! Χωρίς αυτά, η τελευταία ερμηνεία του Lee μπορεί και να χανόταν για πάντα στην λήθη του χρόνου! (πςςς - άμα είναι ποιητής ο άνθρωπος:p) Η τραγική ειρωνεία είναι ότι στην ταινία υποδυόταν έναν νεκρό (Eric Draven) που λίγο πριν πεθάνει, ετοιμαζόταν να παντρευτεί... όπως θα παντρευόταν και ο Brandon Lee την αρραβωνιαστικιά του, Εliza Ηutton (στο τέλος της ταινίας υπάρχει και σχετική αφιέρωση)!
Ανεξαρτήτως του τραγικού συμβάντος όμως, η ταινία είναι... πως να το πω; Α ναι, ΓΑΜΑΤΗ! Βασίζεται στο ομώνυμο graphic novel του James O'Barr (ο οποίος το εμπνεύστηκε με αφορμή τον θάνατο της κοπέλας του), η σκηνοθεσία του Proyas είναι υποδειγματική (όπως και η σκηνογραφία, η φωτογραφία και η μουσική επένδυση της ταινίας), οι ατάκες έχουν γράψει ιστορία (βλ. "Little things used to mean so much to Shelly! I used to think they were kind of trivial. Believe me, nothing is trivial", "He was already dead. He died a year ago the moment he touched her. They're all dead. They just don't know it yet", "Victims... aren't we all?" κλπ-κλπ) και η ερμηνεία του Brandon Lee είναι η καλύτερη της σύντομης καριέρας του (όχι ότι αυτό σημαίνει κάτι, αλλά ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλός - δεν νομίζω να μπορούσε να υπάρξει καλύτερος Eric Draven)! Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα μοναδικό και αξεπέραστο gothic παραμύθι εκδίκησης και ταυτόχρονα για έναν μακάβριο ύμνο-κύκνειο άσμα για όλους τους αδικοχαμένους έρωτες (γυρισμένο μάλιστα την εποχή που δεν υπήρχαν ακόμα οι Emo - φανταστείτε πόσο μπροστά ήταν από την εποχή του... #KafrosModeOn:p)! Αν κάποιος δεν το έχει δει, προτείνω να το δει άμεσα! Μιλάμε για μία από τις καλύτερες μεταφορές κόμικ στον κινηματογράφο και για μία από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του '90! (ναι, κατά τη γνώμη μου ΠΑΝΤΑ - άλλωστε όλα ΤΕΛΕΙΩΣ υποκειμενικά είναι)
2 χρόνια αργότερα (1996) γυρίστηκε το The Crow: City of Angels με τους Vincent Perez, Mia Kirshner και Iggy Pop! Για να είμαι ειλικρινής μου ψιλοάρεσε!!! Είχε μερικά ωραία στοιχεία και σκηνικά και ο Perez δεν ήταν κακός! Όλα αυτά πέρα από συγκρίσεις βέβαια... Εννοείται πως η πρώτη ταινία είναι με διαφορά η καλύτερη. Το 1998 ήταν η χρονιά που βγήκε η "σειράρα" The Crow: Stairway to Heaven όπου ο Mark Dacascos "υποδυόταν" τον Eric Draven... Θυμάμαι είχα δει κάποια διπλά επεισόδια (από τα 22 της σειράς) που κυκλοφόρησαν σε βιντεοκασέτες... ΤΕΛΕΙΩΣ EPIC FAIL ΦΥΣΙΚΑ (ακόμα και για την εποχή του)!!! Το 2000 είδαμε το κάκιστο The Crow: Salvation με τους Eric Mabius (WTF) και Kirsten Dunst (στο imdb πρόσεξα πως έπαιζε και ο Walton Goggins που λίγο αργότερα έγινε γνωστός από την Shieldάρα - προφανώς δεν τον ήξερα τότε) και τέλος, το 2005 το πατατοειδές The Crow: Wicked Prayer με τους παρ'τον-έναν-και-χτύπα-τον-άλλον Edward Furlong, Tara Reid και David Boreanaz (τουλάχιστον συμμετείχε και ο uber cool Danny Trejo)!
Aπό τότε (βλ. 2005) δεν βγήκε άλλη κορακοταινία, αλλά τα τελευταία χρόνια το καλό μας το Hollywood φαγώθηκε να γυρίσει remake (reboot για την ακρίβεια)! Φαίνεται κατάλαβαν πως πάθαμε και τα 24 στερητικά σύνδρομα που υπάρχουν στο γνωστό σύμπαν και μας λυπήθηκαν μωρέ ("αν δεν γράφεις χαζοεξυπναδίστικες μλκς δεν είσαι γαμάτος βλόγκερ" mode ON)... :/ Πρώτα ακούστηκε το όνομα του Mark Wahlberg, μετά του Bradley Cooper (ναι, για τον πρωταγωνιστικό ρόλο - ΑΪ ΝΟΟΥ!!!), αλλά δεν επιβεβαιώθηκε κανένα απ΄τα δύο και γενικά όλο αναποδιές κάθονται στην παραγωγή της επερχόμενης ταινίας... ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!! :( :P
"If the people we love are stolen from us, the way to have them live on is to never stop loving them. Buildings burn, people die, but real love is forever."
